بازگشت
زندگينامه و دوپارچه شعر از محمد زبیر هجران
محمدزبيرهجران محمدزبيرهجران






 

محمد زبیر "هجران قاسمزاده"فرزند بهادرخان قاسمزاده در سال 1360 هجری شمسی در یک خانواده روشنفکر و نورانی در شهر کابل دیده به جهان گشود . بعد از فراغت از لیسه عالی حبیبیه شامل دانشکده  ادبیات دانشگاه کابل گردیده و تا فعلا در حال ادامه تحصیل در دانشگاه  متذکره میباشد . در ضمن با بعضی جراید و روزنامه هافعلی کابل  نیز همکاری  مستقیم دارد.آ بیشتر از پنج سال میشود که سوز  های درونی خود را از حنجره شعری بدر کرده و با آهنگ شعردرد خود را مداوا میکند. ناگفته نباید گذاشت که اثر شعری وی در حال تکمیل شدن هست که حاوی غزلیات و  اشعار صوفیانه  میباشد. آرزو مند هستیم که به زودترین فرصت به  دست علاقه مندان قرار بگیرد. واین هم یک دو غزل که تازه سروده شده هست.

 

 

 

 

 

 

 

 


 

" اوراق خاطرات"

رفت و کتاب خاطره ام پاره پاره کرد

                                 رحم نکرد و حال زارم نظاره کرد

گفتم بمان تویی بخدا هست و بود من

                                 پاسخ نداد حرف  نگفت و اشاره کرد

آخر چرا؟ ز بهر چی سوزم ز دوریت

                                 باز آ که دل برای تو خود را شراره کرد

شبهای برخیال مرا ای امید دل........

                                   گویم کی دید سردی شبها نظاره کرد

رفتم به صد امید که بینم گل رخش

                                   سویم ندید، گوشه یی خودرا کناره کرد

آخر بگشته بود و مگر بار دیگری

                                  خود او نوار سوز مرا سر دوباره کرد

آمد، برفت تا به زدن پلک را به هم

                                   اوراق خاطرات مرا پاره پاره کرد

 

 

           12/ 2/ 1384          

 

 


 

"فریاد"                           

امشب به یاد روی تو آواز میکنم

                                   در آسمان عشق تو پرواز میکنم

یادم نمیرود که تو بودی حضور من

                                  از پشت پنچره ز غمت ساز میکنم

چاقو زدی، به زخم کهن، زخم نو بیبین

                                  ای گلفروش بهر تو دل باز میکنم

آری تمام شب به جز از سر خط لبت

                                  نبود به من به عشق تو دمساز میکنم

دردست بیحضور تو دردست لحظه یی

                                 باز آ بیبین که با غم تو راز میکنم

اندر سکوت شب به خیال و به آرزو

                                بایاد روی تو سخن آغاز میکنم

افتاده ام به پای تو ای ماهتاب من

                            سویم بیبین چرا! به تو آواز میکنم

           12/ 1/ 1384         

 

 


June 20th, 2005


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان